کاش منظره ها را بهتر ببينيم

کاش آسمان را بيشتر نگاه کنيم .

کاش حضور درختان کنار جاده ها را حس کنيم

کاش نگاهي نو به ديگر انسانها داشته باشيم

چه مي شد اگر چشم خود را بسته و باز مي کرديم و دنيا را با تمام معجزاتش مي ديديم .

چه مي شد اگر زير نم نم باران يا حتي در شدت بارش باران قدم مي زديم بدون اينکه در فکررسيدن هر چه زودتر به خانه باشيم .

چه مي شد اگر در يک روز آفتابي ،زماني که در ايستگاه اتوبوس ايستاده ايم و خورشيد مستقيم ما را مي نگرد ،ما هم حتي براي لحظه اي هم که شده

صورت خود را برگردانيم و نگاهش کنيم . !

چه مي شد اگر چند دقيقه اي از وقت خود را براي تماشاي گدايي که در گوشه اي از پياده رو ،صورت خود را هم پوشانده و ژوليده و کهنه پوش است

مي گذاشتيم و زندگي خود را با او مقايسه مي کرديم و زندگي او را از خاطر خود مي گذرانديم .

چه مي شد اگر مي توانستيم لحظه اي خود را رها کنيم .