شهادت رییس مذهب شیعه، حضرت آقا امام صادق علیه السلام تسلیت باد.

یا اباعبدالله، یا جعفربن محمد، ایها الصادق یا بن رسول ا لله، انا تو جهنا و استشفعنا

و توسلنا بک ا لی ا لله، و قدمناک بین یدی حا جاتنا، یا و جیها عند الله، اشفع لنا عند الله

ذکر مصیبت:

منصور دوانیقی ملعون از فعالیت های امام صادق(علیه السلام) بسیار نگران بود و همواره ایشان را مورد آزار و اذیت قرار می داد. به طوری که خانه حضرت را نیز به آتش کشید.

شبی به دستور منصور، امام صادق(علیه السلام) را در نیمه های شب با سر برهنه و بدون روپوش به حضور او آوردند. منصور با کمال جسارت و خشونت به آن حضرت گفت: ابا جعفر با این سن و سال شرم نمی کنی که خواهان ریاست هستی و می خواهی میان مسلمین فتنه و آشوب به پا کنی؟

سپس شمشیر خود را از غلاف بیرون کشید تا گردن امام را بزند. آنگاه رسول خدا(صلوات الله علیه) را در مقابل خود دید و شمشیر را در غلاف گذاشت. این اتفاق تا سه بار تکرار شد و از قتل امام منصرف گشت.

سرانجام آن ملعون بوسیله انگوری که آن را به زهر آلوده کرده بود امام صادق(علیه السلام) را مسموم کرد و از آن روز به بعد حال آن حضرت بد شد و روز به روز لاغرتر می شدند تا اینکه آن زهر، گوشتهای بدن آن حضرت را از بین برد و حضرت دنیا را وداع گفته و به دیدار حق شتافتند.

آجرک الله یا بقیه الله فی مصیبت جدک

به اون یکی وبلاگم ،هم سر بزنید.

سفیان ثوری گفت: بر آن حضرت وارد شدم.دیدم رنگش دگر گون است. از سبب پریشانی حالش پرسیدم. فرمود: آنان را از رفتن به بالای خانه نهی کرده بودم. چون داخل خانه شدم، جاریه ای از نردبان بالا رفته و فرزند خردسالم را با خود برده بود. چون چشمش به من افتاد لرزید و فرزندم به زمین افتاد و جان داد.

و من برای مرگ فرزندم متغیر نشدم،

بلکه برای ترس و وحشت آن جاریه که از دیدن من رنگش پریده است، متغیر شدم.

سپس به آن جاریه فرمود: تو به خاطر خدا آزادی.¹

با اینکه کنیز تخلف از نهی آن حضرت کرده و گنهکار و سزاوار بازخواست و مجازات است و باعث مرگ پاره تن آن حضرت شده، رنگ رخسارش برای نگرانی و وحشت آن زن متغیر شده و برای اینکه خاطر آن بیچاره را آسوده کند، دو مرتبه فرمود: باکی بر تو نیست. و به جای مطالبه خون فرزند دلبندش، او را از قید بندگی آزاد و خلعت حریت به او بخشید.²

چنین کسی مظهر مغفرت و اسم اعظم خداوند غفور و رحیم است.

" وَ الکاظِمینَ الغَیظَ وَ العافینَ عَنِ النّاسِ وَ اللهُ یُحِبُّ المُحسِنینَ "

آنان که غیظ و غضب خود را فرو نشانند و از مردم درگذرند

و خداوند احسان کنندگان را دوست می دارد. ³

1. مناقب آل ابی طالب ج۴ ص۲۷۴.

2. همان کتاب و همان صفحه.

3. سوره آل عمران آیه ۱۴۳.