يارب المهـــــــــــــدي

از «بينايى‏» تا «بينش‏»، فاصله بسيار است، همچنان كه فاصله «چشم‏» تا «ديد»، زياد است.
«بصيرت‏»، تيزبين‏تر«بصر» است.گاهى آنان كه چشم ندارند،بيناترند.«ديده از هر كه گرفتند، بصيرت دادند». حتى «دل‏»، بهتر از«ديده‏» مى‏بيند و مى‏شناسد،ولى... به شرط آنكه «چشم دل‏» را غبارنگرفته باشدآن وقت، «نگاه‏» از نگريستن لذت مى‏برد، چرا كه در چشم اندازش‏جلوه‏هاى ديگرى پيدا مى‏شود. به قول هاتف اصفهانى:
«چشم دل‏» باز كن كه «جان‏» بينى آنچه ناديدنى است، آن بينى

التماس دعا و من الله التوفيق