تنها ياد توست كه در تنهايي مطلق به دادم مي رسد.تنها ياد توست كه دنياي پر تلاطم مرا آرامش مي دهد.هر گاه از همه كس و همه دلگير مي شوم ، هر گاه از دنيا فاصله مي گيرم ،فقط و فقط تومي ماني و يادت آنگاه است كه من از خود نيز جدا مي شوم و آسوده و فارغ از دنيا به سوي تو مي آيم.پس خدايا ! رويت را از من مگردان.
